Il Divo in Seoul

Als er dus eens een keer een concert is in Seoul, zijn natuurlijk direct ongeveer alle nederlandse vrouwen van de partij. Het hielp natuurlijk ook wel dat de vier mannen ook wel erg fijn zijn om naar te kijken. De CD zelf had ik 1 keer gedraaid en vond het eigenlijk meer een achtergrondmuziekje maar dat was dus niet het belangrijkste en ik moet zeggen 'live' konden de heren erg indrukwekkend zingen. Maar goed, wij waren tijdens het concert merendeel van de tijd bezig te bepalen wie nou precies de leukste was en uiteindelijk was de fransman de favoriet. Wat een geluk toen bleek dat aan het eind van het concert ze alle vier op het podium kwamen zitten zodat alle koreaanse vrouwen gillend en met name giechelend een handtekening konden vragen. En wat is het dan toch fijn dat ik al snel zo'n tien centimeter langer ben dan zo'n kluitje koreaanse vrouwen en je altijd opvalt als buitenlander (en natuurlijk niet te vergeten door mijn oogverblindende knapheid) dus kon ik de lekkere franserd ofwel Sebastian een handje schudden. Het is jammer dat we er geen video van hebben want nu is helaas niet te horen dat hij hier in de microfoon mij de liefde verklaart.