Vanaf begin januari kregen we elke dag de vraag ‘ben ik al jarig?’ met de nodige discussies aangezien het volgens Casper absoluut zijn verjaardag was die dag en wij probeerden uit te leggen dat het nog 28 nachtjes slapen was, dus we waren allemaal ontzettend blij (en opgelucht) toen het eindelijk zover was. Casper had zich in de tussenliggende tijd gebogen over zijn verjaardagswensen. Eerst werden nog netjes 2 ‘Thomas’ treintjes omcirkeld in het krantje, maar met al die dagen nog te gaan waren op een gegeven moment alle treinen maar omcirkeld plus nog wat andere specifieke wensen over de hoeveelheid en de kleur ballonnen, de taart (chocolade) en de kaarsjes en wanneer er gezongen mocht worden. Wij waren ondertussen bezig om te kijken hoe we een playmobiel kasteel via alle mogelijke connecties in verschillende landen naar Korea konden krijgen wat uiteindelijk te kostbaar bleek en de vraag of we een 'class party' moesten houden (dus ergens een plek afhuren) of gewoon thuis vieren met klein groepje. Kortom, de stress levels waren al aardig gestegen.
Eindelijk was het zover! Eerst vierde hij zijn verjaardag al een klein beetje op 21 februari met een partijtje voor zijn vriendjes thuis. We dachten nog om wat spelletjes te organiseren zoals koekhappen en ezeltje-prik - de avond ervoor had Walter heel artistiek een ezel getekend -maar het ezeltje-prik kon nog net 30 seconden aandacht krijgen, voor de rest was het gewoon gillen, rennen en spelen. Een van de moeders had een fles champagne meegenomen, dus ik vond alles prima (weer eens wat anders dan thee met taart).
Links: Ezeltje-prik. Toen ik ook een poging waagde en de ezel in de buik prikte riep Casper; 'Papa, je hebt hem gekilled!". Rechts: Creatief met verf
En toen...... TAART!
Taart! vlnr: Elizabeth, Simon, Anne, Isaac, Marjolein en Casper
Op 24 februari vierden we zijn verjaardag ‘echt’. Dus nog een keer de kamer versierd, ’s ochtends bij het wakker worden zingen en toen Casper naar beneden ging allemaal kado’s op de tafel. Rond 11 uur kwamen Joost en Lisette en Joos en Ahrum en het hondje voor taart en koffie en natuurlijk kadootjes. Daarna wandelen met het hondje (ook op verzoek van Casper) en in de middag belde iedereen uit Nederland en werden nog meer kadootjes uitgepakt.
Cas op zijn 'echte' verjaardag
En toen was het nog niet voorbij! De maandag erop vierden we zijn verjaardag in de klas. Dus zondag samen met Casper chocolade muffins gebakken voor de traktatie en een boek ingepakt die Casper ter gelegenheid van zijn verjaardag aan de schoolbibliotheek doneert. (ja, grappig concept van die peperdure internationale school; je moet dus een kado geven ipv dat je iets terugkrijgt als je jarig bent, maar misschien zien ze die 150 vakantiedagen per jaar wel als kadootje aan de leerling. Verder is het natuurlijk een hartstikke goede school ;-). In de klas hebben ze een speciaal ritueel om een verjaardag te vieren (zie video hieronder). Casper laat foto’s van hem zien van elk jaar tot nu en terwijl de kindjes een liedje zingen, loopt hij met de aardbol om de zon (in onze tijd kreeg je nog gewoon een sticker van de juf) maar goed, het was erg schattig en Casper was helemaal blij. En wij ook, want nu was het echt klaar met verjaardag vieren.
Eindelijk was het zover! Eerst vierde hij zijn verjaardag al een klein beetje op 21 februari met een partijtje voor zijn vriendjes thuis. We dachten nog om wat spelletjes te organiseren zoals koekhappen en ezeltje-prik - de avond ervoor had Walter heel artistiek een ezel getekend -maar het ezeltje-prik kon nog net 30 seconden aandacht krijgen, voor de rest was het gewoon gillen, rennen en spelen. Een van de moeders had een fles champagne meegenomen, dus ik vond alles prima (weer eens wat anders dan thee met taart).
Links: Ezeltje-prik. Toen ik ook een poging waagde en de ezel in de buik prikte riep Casper; 'Papa, je hebt hem gekilled!". Rechts: Creatief met verf
En toen...... TAART!
Taart! vlnr: Elizabeth, Simon, Anne, Isaac, Marjolein en Casper
Op 24 februari vierden we zijn verjaardag ‘echt’. Dus nog een keer de kamer versierd, ’s ochtends bij het wakker worden zingen en toen Casper naar beneden ging allemaal kado’s op de tafel. Rond 11 uur kwamen Joost en Lisette en Joos en Ahrum en het hondje voor taart en koffie en natuurlijk kadootjes. Daarna wandelen met het hondje (ook op verzoek van Casper) en in de middag belde iedereen uit Nederland en werden nog meer kadootjes uitgepakt.
Cas op zijn 'echte' verjaardagEn toen was het nog niet voorbij! De maandag erop vierden we zijn verjaardag in de klas. Dus zondag samen met Casper chocolade muffins gebakken voor de traktatie en een boek ingepakt die Casper ter gelegenheid van zijn verjaardag aan de schoolbibliotheek doneert. (ja, grappig concept van die peperdure internationale school; je moet dus een kado geven ipv dat je iets terugkrijgt als je jarig bent, maar misschien zien ze die 150 vakantiedagen per jaar wel als kadootje aan de leerling. Verder is het natuurlijk een hartstikke goede school ;-). In de klas hebben ze een speciaal ritueel om een verjaardag te vieren (zie video hieronder). Casper laat foto’s van hem zien van elk jaar tot nu en terwijl de kindjes een liedje zingen, loopt hij met de aardbol om de zon (in onze tijd kreeg je nog gewoon een sticker van de juf) maar goed, het was erg schattig en Casper was helemaal blij. En wij ook, want nu was het echt klaar met verjaardag vieren.
2 opmerkingen:
He Casper, nog gefeliciteerd met je verjaardag, je hebt er een mooi festijn van gemaakt. ook een leuke school. Mag ik je in juli ook een keer naar de juf brengen?
Raymond,
Slecht nieuws, juf Sugandi vertrekt in de 'spring break' volgende week terug naar India. Het wordt weer een stuk minder leuk om Casper 's morgens naar school te brengen.
Groet,
Walter
Een reactie posten