Casper's 4de verjaardag

Vanaf begin januari kregen we elke dag de vraag ‘ben ik al jarig?’ met de nodige discussies aangezien het volgens Casper absoluut zijn verjaardag was die dag en wij probeerden uit te leggen dat het nog 28 nachtjes slapen was, dus we waren allemaal ontzettend blij (en opgelucht) toen het eindelijk zover was. Casper had zich in de tussenliggende tijd gebogen over zijn verjaardagswensen. Eerst werden nog netjes 2 ‘Thomas’ treintjes omcirkeld in het krantje, maar met al die dagen nog te gaan waren op een gegeven moment alle treinen maar omcirkeld plus nog wat andere specifieke wensen over de hoeveelheid en de kleur ballonnen, de taart (chocolade) en de kaarsjes en wanneer er gezongen mocht worden. Wij waren ondertussen bezig om te kijken hoe we een playmobiel kasteel via alle mogelijke connecties in verschillende landen naar Korea konden krijgen wat uiteindelijk te kostbaar bleek en de vraag of we een 'class party' moesten houden (dus ergens een plek afhuren) of gewoon thuis vieren met klein groepje. Kortom, de stress levels waren al aardig gestegen.

Eindelijk was het zover! Eerst vierde hij zijn verjaardag al een klein beetje op 21 februari met een partijtje voor zijn vriendjes thuis. We dachten nog om wat spelletjes te organiseren zoals koekhappen en ezeltje-prik - de avond ervoor had Walter heel artistiek een ezel getekend -maar het ezeltje-prik kon nog net 30 seconden aandacht krijgen, voor de rest was het gewoon gillen, rennen en spelen. Een van de moeders had een fles champagne meegenomen, dus ik vond alles prima (weer eens wat anders dan thee met taart).

Links: Ezeltje-prik. Toen ik ook een poging waagde en de ezel in de buik prikte riep Casper; 'Papa, je hebt hem gekilled!". Rechts: Creatief met verf

En toen...... TAART!




Taart! vlnr: Elizabeth, Simon, Anne, Isaac, Marjolein en Casper

Op 24 februari vierden we zijn verjaardag ‘echt’. Dus nog een keer de kamer versierd, ’s ochtends bij het wakker worden zingen en toen Casper naar beneden ging allemaal kado’s op de tafel. Rond 11 uur kwamen Joost en Lisette en Joos en Ahrum en het hondje voor taart en koffie en natuurlijk kadootjes. Daarna wandelen met het hondje (ook op verzoek van Casper) en in de middag belde iedereen uit Nederland en werden nog meer kadootjes uitgepakt.

Cas op zijn 'echte' verjaardag


En toen was het nog niet voorbij! De maandag erop vierden we zijn verjaardag in de klas. Dus zondag samen met Casper chocolade muffins gebakken voor de traktatie en een boek ingepakt die Casper ter gelegenheid van zijn verjaardag aan de schoolbibliotheek doneert. (ja, grappig concept van die peperdure internationale school; je moet dus een kado geven ipv dat je iets terugkrijgt als je jarig bent, maar misschien zien ze die 150 vakantiedagen per jaar wel als kadootje aan de leerling. Verder is het natuurlijk een hartstikke goede school ;-). In de klas hebben ze een speciaal ritueel om een verjaardag te vieren (zie video hieronder). Casper laat foto’s van hem zien van elk jaar tot nu en terwijl de kindjes een liedje zingen, loopt hij met de aardbol om de zon (in onze tijd kreeg je nog gewoon een sticker van de juf) maar goed, het was erg schattig en Casper was helemaal blij. En wij ook, want nu was het echt klaar met verjaardag vieren.

Tokyo

Tijdens het weekend van Chinees Nieuwjaar gaan we met Joost en Lisette een lang weekend naar Tokyo. Inderdaad, zonder de kinderen, die logeren bij Edith en Neal.



Het weekend staat in het teken van sight-seeing, shoppen en eten, heel veel eten. Hieronder wat foto's:





Bezoek aan de ... shrine (naam is me even ontschoten. Jeroen: je weet ongetwijfeld de naam??), daarna met de boot terug naar het centrum. De rederij had duidelijk niet geanticipeerd op lange toeristen. Het moet gezegd, een aantal van de 20 bruggen die we passeerden was aan de lage kant.




Links: Eind van de middag een bezoek aan Ginza, een van de chique winkelstraten van Tokyo. In de Zara aldaar wordt groot ingekocht, waaronder een zeer kek-jackie en een hippe broek met zakken erop - wat overigens nog niet op deze foto te zien is.


Rechts: Shashimi bar op de eerste avond. De man op de foto is de uitbater, die ook nog een blauwe maandag in het Okura in Amsterdam heeft gewerkt - hij was verder niet bekend met de Amsterdamse penose. We laten de menu keuze aan de man achter de bar over, met als gevolg dat we een enorme hoeveelheid rauwe vis voor de kiezen krijgen, waaronder een nogal taaie abalone - een schelpdier en befaamde delicatesse in Azie, die bij Joost onder een hoopje rijst wordt weggemoffeld.




Een bezoek aan Omoto-sando en Harajuku, bekend van de nogal vreemd uitgedoste Japanse tieners. De trend is momenteel 'Lolita-Gothic'. Op de foto hierboven draag ik nu overigens wel het kekke-jackie en hippe broek (zara), maar vergeleken met de outfit van de dames links viel ik echter nog steeds behoorlijk uit de toon.
In een van de leuke boutiques worden Dirk van der Broek tassen verkocht, voor de schappelijke prijs van 30 Euro. Ook liggen er AH-huismerk vuilniszakken uit 1973 en brillo doekjes.





De tweede avond eten we in Inakaya, een Japans grill restaurant. Bij binnenkomst worden we al zeer uitbundig en vooral luidruchtig begroet door de obers, mannen achter de grill en uit de spoelkeuken, eigenlijk door het hele personeel. Je eten wordt voor je neus gekookt op een kleine grill en je kan aanwijzen wat je wilt eten. Alles wat je besteld wordt hardop door de chef herhaald, waarna de obers en weer de spoelkeuken het ook nog naschreeuwen. We zijn niet helemaal bekend met het procede en bestellen in 1 keer twee red snappers, twee mega-garnalen, wat stokjes met vlees, een schaal shashimi en zo'n beetje alle groenten die er uitgestald liggen. De chef herhaalt de gehele order, waarna alle obers en de spoelkeuken de gehele bestelling ook nog een keer de revue laten passeren. Het personeel en alle aanwezige klanten (zo'n 10 Japanners) vinden het allemaal nogal grappig. Later blijkt dat het gebruikelijk is dat je bestellingen iets meer verspreid over de avond en gewoon iets kiest op het moment dat je het wilt eten. Het wordt uiteindelijk wel het duurste diner dat we ooit samen hebben gegeten.




In een van de duurste steden ter wereld en toch groot ingekocht - Seoul is nog altijd duurder. Hier stapt Suus uit de taxi met een tas vol Japans aardewerk, die ze nog even vlak voor vertrek had gekocht.