Casper het elfje

Klik voor Casper zijn elfamorphose...

Drank en vrouwen

Ik zal mij Koreaanse mannen altijd zal blijven herinneren aan hun enorme alcohol gebruik en hun buitensporige hang naar sex (ik durf zonder wetenschappelijke onderbouwing te stellen dat Korea de meeste 'love-motels' heeft per hoofd van de bevolking). Uit onderzoek blijkt ook dat eenderde van de misdrijven in Korea onder invloed van drank gebeurt. Ook Koreaanse politici is dit niet vreemd zo blijkt uit het onderstaande bericht in de krant vandaag:

December 16, 2006 ㅡ A Grand National Party official was accused of attempted rape yesterday after passersby caught him undressing and trying to molest a drunk and unconscious woman lying in the street, police said. The man, Jeong Seong-rae, heads a steering committee of party members at a Grand National provincial chapter in Dangjin, South Chungcheong province.
The incident occurred in Apgujeong, southern Seoul, at 1:30 a.m. yesterday. The passersby who caught Mr. Jeong said he tried to assault the woman, whom police did not name. She was described as being in her early 20s and was lying between a building and a parked car. Mr. Jeong ran away about 30 meters from the passersby, but was eventually caught after a fistfight, police said.
Mr. Jeong denies the charges. "I was drunk and it was an accident," Mr. Jeong said. "I don't remember a thing about what happened."

Mooi excuus: 'het was een ongelukje', terwijl hij op heterdaad betrapt wordt bij het uitkleden van een bewusteloze vrouw op straat.

Eerste sneeuw

Vanochtend werden we wakker met een dik pak sneeuw. Casper vond het prachtig en wilde meteen in zijn pyama naar buiten. Dus we hebben zijn ski-broek maar over zijn pyama heen aangetrokken en de sneeuwpret kon beginnen. Er moest natuurlijk een sneeuwman gemaakt worden, wat inhield dat papa een enorme sneeuwbal door de tuin aan het rollen was terwijl Casper tevreden toekeek. Marjolein vond het ook allemaal erg interessant, maar een luid en duidelijk 'AU' met wijsgebaar naar haar kleumende handjes - ons kleine eigenwijsje wil niet langer dan 5 minuten handschoenen aan - was het sein om weer naar binnen te gaan.



Met buurjongen Boris bij de sneeuwpop

Hamel Trade Awards

De Nederlandse Zakenclub in Korea (Dutch Businessclub Korea - DBCK) kent ieder jaar in samenwerking met de ambassade de Hamel Trade Awards toe aan de meest succesvolle Nederlandse bedrijven in Korea. Een award voor de beste nieuwkomer en een voor een bedrijf dat al langere tijd in Korea actief is. Dit jaar organiseerden we een galadiner om de awards uit te reiken.
Zo'n beetje al ons vrienden in Seoul waren erbij, dus Suus vermaakte zich prima en wilde met iedereen op de foto (of was het om haar tailor-made jurk te showen - wat nog een verhaal op zich is).


Links: Suus met Willeke (vrouw van Ron, die met ING Life een award won). Rechts: met Ahrum (vriendin van Joos) en Paul (met zijn vrouw Dany en dochters Anne en Noor doen we vaak dingen - zie post Namisum van 14 september).


Links: nog een keer met Ahrum. Rechts: met Joost. Suus inmiddels een pietsie tipsie van al het socialisen en het proosten. Met Joost en zijn vriendin Lisette en Joos en Ahrum eten we vaak samen. We hebben op 9 december met z'n 6-en Sinterklaas gevierd.


Links: Suus met Huw (Engelsman in Nederlandse dienst (ABN AMRO). Spreekt vloeiend Nederlands). Rechts: het DBCK bestuur (ex Huw): vlnr Walter, Taco, Max, Joost

Meer over de DBCK en de Hamel Awards op www.dbckorea.com

Kerstfeest in Seoul

Op zondagmiddag zijn we uitgenodigd bij Taco en Julie voor een kerstborrel, waar ook de kerstman verschijnt. Meer kado's voor Casper en Marjolein, die moeiteloos overschakelen van de Sint naar Santa. Wordt nog wel even een klus om Casper van het idee af te krijgen dat er ieder weekend een man met een baard kado's komt brengen. Overigens zit in het Santa-pak Max Smits, die de week ervoor door het leven ging als Piet.

Tijdens de borrel is er ook een Fillipijns kerstkoor wat de avond nog een stichtelijk tintje geeft.

Links: Casper bij Santa. Rechts: Anne en Casper (vlnr) bij het kerstkoor

Logeren

Edith en Neal, onze Canadese vrienden, gaven een feestje bij hun thuis en stelden voor Isaac en Simon, boezemvrienden van Casper, bij ons te laten slapen. Erg gezellig, maar wel even slikken toen om 6.30 uur de volgende ochtend 4 kinderen aan mijn arm stonden te trekken.




Simon, Isaac en Casper

Kaasmeisje

Op 26 november was de jaarlijkse SIWA (Seoul international Women's Association) bazaar. Op die dag hebben de verschillende landen die in Seoul aanwezig zijn hun eigen kraam met nationale producten. Dit wordt altijd groots opgezet en trekt 1000-den bezoekers. De Nederlandse stand is altijd erg populair met de oranje kleuren en de Nederlandse kaasmeisjes. Nederlandse producten die verkocht werden, waren onder andere rookworsten, ontbijtkoek, kaas, stroopwafels en bij de Koreanen hoogstpopulaire Delfstblauwe prullaria. Net als vorig jaar verdiende de Nederlandse stand het meeste geld (KRW 11 mln, ongeveer EUR 9,000) , natuurlijk alles voor liefdadigheid. En aangezien liefdadigheid een van de meest geliefde bezigheden is van expat vrouwen, is de hele vrouwelijke expat gemeenschap aanwezig. Dus natuurlijk heb ik mezelf ook in een oranje schortje gehesen en rookworsten aan Koreanen aangeprezen; 'Rookworst, very nice with stampot - Koreaan: With what? - With stampot, aah just boil...'

Met Willeke op de NL stand

En natuurlijk hebben we zelf ook nog even ingekocht, met het onderstaande goddelijke resultaat:

Sinterklaas in Korea

Op 3 December was het dan zover dat de Sint in Seoul was. Zo'n 100 Nederlanders stonden aan de oever van de Han rivier te wachten op de stoomboot van Sint en zijn drie pieten. Casper had zijn zelfgemaakte mijter op en zong voor aankomst van de Sint al hardop 'Zie ginds komt de stoomboot' op het podium.

De Sint en zijn pieten kwamen aan per speedboot. Volgens Taco - de ceremoniemeester - omdat de stoomboot was blijven steken onder een brug. De Sint verklaarde later dat de pakjesboot was gestolen, maar dit was een kleine inconsistentie, die de kinderen volledig ontging.

Links: Komt hij al, Rechts: Aankomst Sint per speedboot.

Casper en Marjolein moesten natuurlijk op schoot bij Sint. Casper was nog redelijk spraakzaam. Hij vertelde dat hij zijn mijter de dag ervoor in Spanje had gemaakt (?) en dat hij erg lief voor zijn zusje was geweest. Een en ander leverde hem een echte 'Lighting MacQueen' - de hoofdrolspeler uit de film Cars - op, wat natuurlijk hartstikke toevallig was, want die wilde hij ook zo graag.

Links: Casper vol ontzag. Rechts: Op schoot bij de Sint

Dezelfde avond hebben we pakjesavond gevierd, met kado's die door de Nederlandse Sinterklazen waren opgestuurd. Bedankt voor alle kado's!

Meer over de aankomst van Sinterklaas in Seoul op de website van de Nederlandse vereniging: www.hamelkorea.com.

Gefeliciteerd!

Gefeliciteerd Oma/Mama! We hebben deze video voor je verjaardag gemaakt.

Veel plezier vandaag.

Suzanne, Walter, Casper en Marjolein

Hello, this is immigration office

Ik voerde zojuist het volgende bijzondere telefoongesprek:

Man met overduidelijk Filipijns accent belt op mijn kantoor. “Hello sir, are you mister Walter Moone”
Ik: “Yes I am”
Filipijnse man, die aan de achtergrond geluiden vanuit het bustation lijkt te bellen: “ Sir, I am calling from immigration office in Seoul. Are you American or Canadian?”.
Ik: “What is your name, please?”
Man: “My name is Park Kim Soon. What is your nationality?”
Ik: “Ah Mr Park, I think you should talk to my Korean assistant”.
Man, terwijl ik Ms Lee, mijn Koreaanse assistente roep: “hallo, hallo, hallo”
Ms Lee: “Yobosejo (Koreaans voor hallo)”
Man, op luide toon, ook voor mij hoorbaar: “Yes, I am calling from Immigration office in Seoul”
Ms Lee: “Yobosejo??” aangevuld met zoiets als, 'spreek u Koreaans?' waarvan ik de Koreaanse vertaling even schuldig moet blijven.
Man, nogmaals: “Yes, I am calling …”
Ik neem ondertussen de telefoon maar weer over van een niet begrijpende Ms Lee.
Ik: “Sir, I think you are not from the immigration office”
Man: “Yes I am, I know your address, it is 432-2259 Pumyang Building”
Ik: “Bye”
Man: “I will send immigration police now, I know your address”
Ik: “Yes, you do that, I will be waiting”
Man, terwijl ik ophang: “I am sending police now, they are coming...”

Ik heb de immigration police nog niet gezien. Wel verfrissend na al de gebruikelijke spam-telefoontjes van bedrijven die je een interessante off-shore beleggingsfonds willen verkopen.

De Sint komt eraan

Casper is helemaal in de Sinterklaas stemming. We hebben de intocht op Internet gekeken en volgen zo ook het Sinterklaasjournaal. Alleen de multi-cultureel verantwoorde gekleurde pieten hebben we Cas nog niet kunnen uitleggen (??).

De eerst keer schoen zetten. Met een tekening voor de Sint en voor de zekerheid ook nog even 'Zie ginds komt de stoomboot' gezongen. Marjolein heeft voornamelijk zeer verbaasd toegekeken, 'een wortel in mijn schoen..??'

Sinterklaas knutselen met de Nederlandse vereniging, ongeveer 15 kindjes met moeders aan de slag. Casper vond het hartstikke leuk en heeft zelf z'n vlaggetje geplakt. Toen ontdekte hij achter hem de schaal met chocolademunten en was hij ongeveer voor de rest van de middag vertrokken. Net zoals alle kinderen, dus bleek het uiteindelijk een knutselmiddag voor de moeders, ook leuk. Gelukkig ben ik hartstikke creatief dus zie wat een leuke sinterklaashoed ik heb gemaakt en natuurlijk ook eentje voor Marjolein. Daarna was het de bedoeling om voor in de kinderkamers een mobieltje te maken met schattige crepepapier gevouwen Sinterklaasjes en Pietjes. Toen mijn crepepapieren Pietje ook heel erg leek op een lijmpropje ben ik maar gestopt. De rest van de moeders kwamen aanlopen met de mooiste mobieltjes, maar die zijn ook al wat langer expat.

Eindelijk een speldje!

Na de zoveelste vraag of het een jongen of meisje is (de kleur roze zegt ze hier niet zoveel ) werd het tijd voor actie! Na veel gerommel met haar lieve tweetie kuifje zat er eindelijk een speldje in. Marjolein kijkt er zelf nogal verbaasd van, het duurde ongeveer 2 minuten, daarna gleed het speldje van de sprietjes af. Stond wel heel lief!



Vanavond troffen we Marjolein aan met haar handjes in een pot Luuf (zeg maar Vicks Vaporub), wat ze daarna druk in haar haar aan het masseren was. Lekker fris. Morgen eens kijken wat het effect is.

Casper's voetbal training

Hier zijn dan eindelijk de eerste beelden van Casper zijn voetbalklasje. Let goed op, het kan wel eens veel geld waard worden.

Casper ontpopt zich vooralsnog als de Joop Hiele van de groep. Hij loopt veel te ginnegappen en lol maken staat voorop. Een sfeermakertje in de kleedkamer dus. Daarnaast zijn er wel degelijk voetbalkwaliteiten te bespeuren. Let maar eens op de achteloze, maar perfect uitgevoerde wreeftrap. Ja, daar gaan we nog een hoop plezier van beleven.

Gefeliciteerd Opa en Noor

Lieve Opa en Noor,

Gefeliciteerd!

We hebben een mooie tekening en deze video voor jullie verjaardag gemaakt. Veel plezier op jullie verjaardag.

Liefs,
Casper en Marjolein
... en natuurlijk ook van Suzanne en Walter



En nog een toegift van Casper (sorry voor de tekst in beeld, had de camera op z'n kant gehouden en dit was de enige manier om het recht te krijgen. Heb geen technische opleiding gehad en dan krijg je dat, he). HOEJA! HOEREEH! Niks mis met de jongen z'n Nederlands.

Klassefoto

De klassefoto van Casper. Je zou het niet zeggen als je zo naar de foto kijkt, maar Casper gaat echt naar een internationale school. De Aziatische kinderen zijn veelal ABK's (American Born Koreans) en een enkel kind bij Casper op school is zoon of dochter van stinkend rijke executives van de Koreaanse chaebols (Hyundai, Samsung, etc).
En ja inderdaad, Walter gaat graag mee naar ouderavonden.

Herfst wandeling

Dit weekend was het weer tijd voor de traditionele herfstwandeling van de Nederlandse (Hamel) vereniging in Seoul. Locatie was de Namhansanseong berg. Althans, dat dachten we totdat bleek dat daar ook het parcour van de jaarlijkse marathon van Seoul langs liep. Bij eerdere navraag hadden de hulpvaardige parkbeheerders nog aangegeven dat dit echt geen probleem was, maar bij aankomst bleken alle toegangswegen afgesloten. Vertrouw nooit het antwoord van een Koreaan. Flexibel als de Nederlander is werd het programma omgegooid en begaven we ons naar Bukhansan, een nationaal park ten noorden van Seoul en een stuk dichter bij huis.

Vorig jaar hadden we nog optimistisch de buggy meegenomen, die we vervolgens met kind en al de berg op en af hebben moeten tillen. Dit keer dus Marjolein in de draagzak op de rug en Casper lopen. Ze vonden het allebei hartstikke leuk en Casper heeft zelfs de 1,5 uur helemaal zelf gelopen (een zak met kleine snickers als aanmoediging deed wonderen). Met het prachtige herfstweer en de mooie omgeving werd het een perfecte dag. Kijk zelf maar...


Marjolein op de rug. Ze werd uiteindelijk toch een beetje moe van het zitten.


Buggies en een berg gaan dus heel slecht samen. Rechts: Casper en Anne


Buddistische tempel met een 'teaching' Buddha bovenop de berg. De monniken pakten overigens gewoon lekker de auto naar boven, waardoor we om het half uur aan de kant moesten voor een monnik in een enorme Koreaanse 4-wheel drive.


Uitrusten bij een kleine tempel. Rechts: Marjolein, waarvan een passerende Koreaan zei, "Bery cute, but better with long hair".

en na afloop zelfgemaakte erwtensoep ... !

In bad en in bed

Elke avond lezen we met z'n vieren een verhaaltje voor het slapen gaan. Deze keer ligt Marjolein er lief naast, meestal zit ze het liefst op casper z'n hoofd. En zie onze kleine fashionista: ook in bed wordt een bijpassende armbad gedragen!


Als het te lang duurt voordat we er allemaal zijn, begint Marjolein zelf alvast een stukje te lezen. Het kind is duidelijk hoogbegaafd (ze lijkt natuurlijk ook sprekend op haar moeder).


Gezellig samen douchen. Casper vond Marjolein wat minder fris ruiken (she is stinkie!) dus ze moest even goed ingezeept worden.

Fotos

Fotos van de afgelopen weken:


Links: Marjolein (Tweetie) op de schommel in Samseong Park. Rechts: Casper met zijn eerste liefde, Elizabeth


Wat mijn broer doet, doe ik ook!


ING Voetbaltoernooi op Paju (het trainingscentrum van de Koreaanse voetbalbond), met Koreaanse BBQ na afloop. Deelnemers: het Nederlands Elftal Korea, ING Korea en ING Japan. Resultaat: toernooi winst Nederlands Elftal (logisch), twee schitterende doelpunten van ondergetekende (compleet gemist door Suzanne) en een ING keeper met schedelbasis fractuur, gebroken oogkas, jukbeen en kaak (geen grap).

Halloween optocht

Vandaag was de Halloween optocht van Casper zijn school. Casper ging als ridder - 'the knight of can-a-lot', want Casper zijn lijfspreuk is dezer dagen 'ik kan alles!'. In een zee van piraten, paarden (uitverkoopje bij de plaatselijke expat supermarkt), Spidermans en andere superhelden, was Casper redelijk uniek met zijn ridder setje, compleet met zwaard, helm en schild.
Vanwege Halloween bleef hij ook in de middag op school, dus dat was een goede test voor januari als hij hele dagen naar school gaat. Aan het eind van de middag had hij zelfs ook nog voetbaltraining ('nee papa, geen voetbal, soccer! en niet met je handen'), dus het mannetje was lekker moe toen hij thuis kwam.


Links: Ridder Casper beschermt zijn klas en juf miss Sugandi (rechtsboven)
Rechts: Lunch op school met de helm nog op (je weet maar nooit wat mama in die lunchbox heeft gestopt). Zoals te zien op het raam zijn ze nu met het alphabet bezig. Volgens Casper begint zijn naam met: 'Clever Cat', 'Annie Apple' en 'Sammy Snake').

Helaas hebben we nog geen foto's van zijn eerste voetballessen - toch een mijlpaal in zijn ontwikkeling. Het is nogal een exclusief voetbal instituut en we willen natuurlijk niet dat hij te vroeg in de publiciteit komt en wordt weggekaapt door een grote club. Eerst nog maar even rijpen.

Barbie Dog

Koreanen zijn dol op honden. De mannen eten hond, want dat is uitstekend voor de libido, maar de hond geniet nu ook toenemende populariteit bij de vrouwen. Niet om te eten maar om te showen. Meer en meer jonge Koreaanse dames zien een hondje als een onmisbare accessoire als ze de straat opgaan. En dat moet er dan natuurlijk wel een beetje leuk uitzien. Dus ze geven de oren een kleurtje - bij voorkeur roze - en trekken het beest een leuk pakje aan. Bijpassende schoentjes mogen ook niet ontbreken.

Chusok

Chusok, ook bekend als het Koreaanse 'thanksgiving, is het belangrijkste feest in Korea. Het wordt gehouden op de 15de dag van de 8ste lunar maand en vindt traditioneel plaats tijdens de oogst. Tijdens Chusok bezoeken Koreanen familie en bezoeken de graven van hun voorvaderen om hen middels een ceremonie te danken voor al het goede. De kinderen dragen meestal de Koreaanse traditionele klederdracht: de Hanbok.

Rondom Chusok ligt Korea vrijwel stil. Zo ook hier in Seoul. Het is een verademing op in de stad rond te rijden. Buiten de stad is het echter een groot verkeersinfarct en Koreanen staan soms tot 6 uur in de file om familie te bezoeken.

Meisje in Insadong in Hanbok

Wij zijn op de avond van Chusok uitgenodigd bij collega Mr KH Kim en zijn vrouw. Enorm gastvrij en bijzonder, zeker als je beseft dat bij Mr Kim al de hele dag familie over de vloer is geweest. Mr Kim is echter trots om ons in zijn huis te ontvangen en ons de gebruiken en - belangrijker - het eten van Chusok te laten ervaren.

De viering van Chusok begint traditiegetrouw met rijstcakes "Songphyun", gemaakt van rijst, bonen, sesamzaad en kastanjes. Een grote hit bij Marjolein en Casper die in mum van tijd Mr Kim van zijn voorraad beroven. Daarna wordt de tafel volgezet met kleine schaaltjes met eten: vis (gestoomd en gebakken), verse groenten, kleine ommeletjes, pannenkoekjes en natuurlijk Kimchi. Mr Kim is met name trots op de familiesoep; een boullion van rundvlees en vis. We hebben natuurlijk vaker Koreaans gegeten, maar de gerechten van Mrs Kim zijn echt verser en smaakvoller. Volgens Mr Kim - mrs Kim bevindt zich hoofdzakelijk in de keuken en als ze aan tafel zit zegt ze niet veel - komt dat omdat alles vers van de markt komt.

De tafel vol met traditionele Koreaanse gerechten

Als we op het punt staan te vertrekken vraagt Mr Kim ons nog even te wachten omdat zijn dochter onderweg is. Hij maant haar verschillende malen aan de telefoon tot spoed en de schat komt uiteindelijk hijgend en bezweet binnen. Ze spreekt goed Engels en we spreken af dat ze een keer langskomt om ons uit te leggen hoe goed Koreaans te koken. Koreaanse gastvrijheid ten top!

Dagje naar het strand

We hebben Gerard afgezet op het vliegveld en rijden door naar een nabijgelegen strandje. Het weer is perfect; strak blauwe lucht en een aangename temperatuur. We kopen bij het strand nog een strandsetje met emmertje, schepje en taartvormpjes. Niets lijkt een heeeerlijk dagje aan het strand nog in de weg te staan.
Als we goed en wel geinstalleerd zijn en Marjolein haar eerste zandtaartje heeft gebakken komt er een Koreaan op een quad - zeg maar een crossmotor met 4 wielen - langs. De man heeft ze duidelijk niet allemaal op een rijtje en houdt er een roekeloze rijstijl op na. Korte tijd later volgen meer quads en de ene coureur is nog idoter dan de andere. Als snel blijkt dat een eindje verderop een ondernemende Koreaan een quad-verhuur standje heeft opgezet en binnen mum van tijd is ons idyllische strandje veranderd in het Eurocircuit van Valkenswaard. Alleen zitten er dit keer ongeleide projectielen op de cross motoren. Menig Koreaanse man – macho als hij is – kijkt met 60 km/uur langdurig bevestigend achterom naar zijn vrouw en kinderen, die bewonderend toekijken. Mannen met babies op de tank zijn niet ongewoon. Suzanne probeert nog amechtig het drukke verkeer te regelen – Marjolein en Casper zijn onverstoorbaar in de weer met een zandkasteel – maar meewarige en onbegrijpende blikken zijn haar deel. Eigenlijk wel een komisch gezicht, maar als de benzine dampen ons ook op de keel slaan besluiten we ons strand experiment maar voor gezien te houden. De Koreaan heeft duidelijk een andere perceptie van het begrip ‘even lekker uitwaaien’.

Motorcross Circuit Incheon

Gerard in Seoul

Gerard en ik vliegen maandagochtend terug naar Seoul. Om het grandprix weekend in stijl af te sluiten nemen we de magneettrein Maglev naar het vliegveld. Met 431 km/uur leggen we de 30 km af in 8 minuten. Beetje jammer is wel dat de Maglev terminal buiten de stad ligt, dus dat je alsnog een taxi nodig hebt, en dat er geen baggage karretjes zijn van het Maglev station naar de airport terminal, hetgeen betekent dat je 300 meter moet zeulen met je baggage. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat de trein vrij leeg is.

Bij het inchecken blijkt Gerard een businessclass ticket te hebben en ik Economy. Gerard stelt een downgrade naar Economy voor, maar de vriendelijke en hulpvaardige Asiana-dame stelt voor om mij te upgraden naar Business. He vervelend, nou ja, wat moet dat moet.

Gerard blijft drie dagen in Seoul, waarin we de highlights doen: bezoek aan Gyungbukgung palace, Seoul tower, Insadong, Namdaemun market, Galbi (Korean BBQ) en natuurlijk een klein drankje in Itaewon. Een fotoimpressie:


Links: Gyongbukgung, Rechts: Namdaemun market



Links: Galbi in Samwon Garden, Rechts: Geen driving range, maar een 'batting'-range in Insadong


Links: Neal en Gerard in Itaewon, Rechts: Insadong - Casper bietst Koreaanse cake-jes

Gerard: super dat je er was. Het was een fantastische week.