zaterdag 11 februari 2012
Wadi Bih Run 2012
In het lijstje 'dingen die we nog in Dubai moeten doen', stond de Wadi Bih Run. Een fantastische estafette door Wadi Bih in Oman over 72 kilometer, eerst de berg op en dan dezelfde weg weer terug. Vrijdag 10 februari was het zover. We renden met het illustere team 'The Knight who Say Bih!' (vrij naar Monty Python). Team members: Douglas, Aline, Hilton, Suzanne en Walter. We hebben de race afgelegd in ongeveer 6 uur en 40 minuten. Het winnende estafette team deed er 4 uur en 37 minuten over, dus helemaal niet zo slecht van de Knights.
dinsdag 5 juli 2011
Winnaar
De winnaar is bekend. Het is mevrouw A. Moone-Berendes uit Heemstede. Het goede antwoord was natuurlijk Bart Brentjens, Olympisch kampioen mountainbiking in 1996 en de zwager van Gert Jan Theunisse.
Van harte gefeliciteerd! De bidon met testostoron komt zo spoedig mogelijk u kant op.
Van harte gefeliciteerd! De bidon met testostoron komt zo spoedig mogelijk u kant op.
Herinnert u zich deze nog, nog, nog?
Wie is deze voormalig Olympisch kampioen, die naast de door u zeker herkende toprenner van welleer staat, die ooit op een dag de Galibier, Croix de Fer en Telegraph bedwong om toen af te stappen om Dennis Bergkamp de 2-1 tegen Argentinie te zien scoren? Tip: hij is zwager van een voormalig Alpe d'Huez winnaar. De eerste goede inzending krijgt een Bidonnetje met stimulerende drank.
Nederlandse les
De Nederlandse klas van Casper en Marjolein in 2010/11
Casper's klas met Cathelijne
Marjolein's klas met Juf Joke.
Casper's klas met Cathelijne 
Marjolein's klas met Juf Joke.woensdag 22 juni 2011
De mijne is 49 meter lang
Voor het uitbreidingsproject in Fujairah hebben we het onderstaande projectiel dwars door de UAE van Sharjah naar Fujairah vervoerd. Meer op de VHFL website
zaterdag 14 mei 2011
Jordanie
Een beetje verlaat, maar dan toch nog een kort verslag van onze reis door Jordanie.
Aangekomen op Amman airport dachten we onze 4x4 Pajero op te halen. Helaas pasten wij en onze baggage er niet in. De vriendelijke mensen van de firma Europcar hadden gelukkig nog wel een typisch Jordanese bus, dus volledig couleur-locale trokken we het land in.
De reis begon in Jerash, de oude Romeinse stad, onderdeel van de Decapolis, de tien grote handelssteden in Syrie en Jordanie. Na een nachtje in het nogal groezelige, maar toch wel knusse Olive Branch hotel, vertrokken we de volgende dag naar Madaba (Mariam Hotel). Vanuit Madaba bezochten we Mount Nebo, de berg waar Moses uitkeek over het beloofde land en vervolgens het loodje legde. In het stadje Madaba bekeken we het mozaik in de St George church. Dit mozaik is beroemd omdat het een kaart van de hele streek bevat. Interessant om te zien dat je wel gewoon over stukken van het honderden jaren oude mozaik heen kon lopen. De volgende dag reden we over de King's Highway naar het zuiden. De weg was eeuwen geleden de belangrijkste handelsroute tussen Oost en West. De kruisvaarders gebruikten de weg ook en er liggen nog een aantal middeleeuwse kastelen. Wij bezochten een van de grootste, het kasteel van Karak.
Na een lange rit kwamen we rond een uur of drie aan in Petra. De bedoeling was om de rest van de dag in het hotel te blijven om een beetje uit te rusten. Ik (Walter) ging ondertussen entree kaarten kopen voor Petra voor de volgende twee dagen. Bij het loket kocht ik 6 toegangspassen voor 2 dagen. Kosten: 55 Euro per kaart. De man in het loket ernaast vroeg direct of ik een gids wilde. Ik vertelde hem dat ik pas morgen zou gaan. 'Maar', zei de man, 'je hebt net een kaart voor vandaag gekocht'. 'Nee', zei ik, 'ik heb een 2-dagenkaart en ga morgen en overmorgen'. 'Nope', zei de gidsen verkoper, 'je hebt kaarten voor vandaag en morgen'. Ik dus terug naar de kaartenverkoper om verhaal te halen. De goede man bevestigde inderdaad dat ik kaarten voor vandaag en morgen had. Toen ontstond het volgende prettige gesprek:
Ik: 'dan wil ik graag mijn kaarten omruilen voor morgen en overmorgen'
Kaartenverkoper: 'dat kan niet'
Ik: 'waarom niet'
Kaartenman: 'u zit al in het systeem'
Ik: 'dan verander je dat toch'
Kaartenburocraat: 'dat kan ik niet, had u eerder moeten bedenken'
Ik: 'dat had ik bedacht, jij hebt me alleen de verkeerde kaarten verkocht'
Kaartenman: 'helaas, kan er niets meer aan doen'
Ik: 'zucht.... in dat geval koop ik er wel een dag bij. Ik zie dat een 3-dagen pas maar 5 euro duurder is'
Kaartenkaffer: 'dat kan niet. Ik kan een 2-dagen pas niet in een 3-dagen pas veranderen'
Ik: 'dus?'
Kaartenhond: 'u kunt een extra dag kopen voor 45 euro per kaart'
Ik: '##$!#%^&&^&*%%$^*&!'
Kaartenvriend: 'anders gaat u nog toch nu nog even, het is nog zeker een uur licht....'
En dat is het dus geworden. De kinderen zijn van het bed geplukt en Petra ingesleurd. Uiteindelijk bleek dat een groot succes, omdat inmiddels alle touristen het gebied verlaten hadden en wij het rijk alleen hadden. De volgende dag hebben we nog een hele dag rond gelopen in het indrukwekkende Petra, wat prima was. Die nacht begon het keihard te regenen, waardoor heel Petra in een kolkende rivier veranderde. Toch lekker dat we geen kaarten hadden voor dag 3...
Na Petra zijn we naar de Dode Zee gereden voor een relaxte afsluiting van de korte vakantie. Op de ochtend van de tweede dag, na een zwempartij, had ik Marjolein als een soort mummie in een badhanddoek gewikkeld. Lekker warm. Wel lastig manouvreren, wat bleek toen ze van een trapje afstapte en kapseisde. Een flinke wond op haar kin was het gevolg. Een geluk bij het ongeluk was dat het Movenpick een volledig ingerichte kliniek had -er komen veel mensen naar de Dode Zee voor behandeling van huidziektes. Marjolein kon dus meteen professioneel worden behandeld, hoewel het bij terugkomst in Dubai wel nog even gelijmd is. We hebben nog twee lekkere dagen gehad aan de Dode Zee, waarin we het gebruikelijke modderbad en het dobberen in het zoute water natuurlijk niet hebben overgeslagen.
Hieronder de fotos. Het is in 2 delen, omdat het er niet in een keer oppaste.
Aangekomen op Amman airport dachten we onze 4x4 Pajero op te halen. Helaas pasten wij en onze baggage er niet in. De vriendelijke mensen van de firma Europcar hadden gelukkig nog wel een typisch Jordanese bus, dus volledig couleur-locale trokken we het land in.
De reis begon in Jerash, de oude Romeinse stad, onderdeel van de Decapolis, de tien grote handelssteden in Syrie en Jordanie. Na een nachtje in het nogal groezelige, maar toch wel knusse Olive Branch hotel, vertrokken we de volgende dag naar Madaba (Mariam Hotel). Vanuit Madaba bezochten we Mount Nebo, de berg waar Moses uitkeek over het beloofde land en vervolgens het loodje legde. In het stadje Madaba bekeken we het mozaik in de St George church. Dit mozaik is beroemd omdat het een kaart van de hele streek bevat. Interessant om te zien dat je wel gewoon over stukken van het honderden jaren oude mozaik heen kon lopen. De volgende dag reden we over de King's Highway naar het zuiden. De weg was eeuwen geleden de belangrijkste handelsroute tussen Oost en West. De kruisvaarders gebruikten de weg ook en er liggen nog een aantal middeleeuwse kastelen. Wij bezochten een van de grootste, het kasteel van Karak.
Na een lange rit kwamen we rond een uur of drie aan in Petra. De bedoeling was om de rest van de dag in het hotel te blijven om een beetje uit te rusten. Ik (Walter) ging ondertussen entree kaarten kopen voor Petra voor de volgende twee dagen. Bij het loket kocht ik 6 toegangspassen voor 2 dagen. Kosten: 55 Euro per kaart. De man in het loket ernaast vroeg direct of ik een gids wilde. Ik vertelde hem dat ik pas morgen zou gaan. 'Maar', zei de man, 'je hebt net een kaart voor vandaag gekocht'. 'Nee', zei ik, 'ik heb een 2-dagenkaart en ga morgen en overmorgen'. 'Nope', zei de gidsen verkoper, 'je hebt kaarten voor vandaag en morgen'. Ik dus terug naar de kaartenverkoper om verhaal te halen. De goede man bevestigde inderdaad dat ik kaarten voor vandaag en morgen had. Toen ontstond het volgende prettige gesprek:
Ik: 'dan wil ik graag mijn kaarten omruilen voor morgen en overmorgen'
Kaartenverkoper: 'dat kan niet'
Ik: 'waarom niet'
Kaartenman: 'u zit al in het systeem'
Ik: 'dan verander je dat toch'
Kaartenburocraat: 'dat kan ik niet, had u eerder moeten bedenken'
Ik: 'dat had ik bedacht, jij hebt me alleen de verkeerde kaarten verkocht'
Kaartenman: 'helaas, kan er niets meer aan doen'
Ik: 'zucht.... in dat geval koop ik er wel een dag bij. Ik zie dat een 3-dagen pas maar 5 euro duurder is'
Kaartenkaffer: 'dat kan niet. Ik kan een 2-dagen pas niet in een 3-dagen pas veranderen'
Ik: 'dus?'
Kaartenhond: 'u kunt een extra dag kopen voor 45 euro per kaart'
Ik: '##$!#%^&&^&*%%$^*&!'
Kaartenvriend: 'anders gaat u nog toch nu nog even, het is nog zeker een uur licht....'
En dat is het dus geworden. De kinderen zijn van het bed geplukt en Petra ingesleurd. Uiteindelijk bleek dat een groot succes, omdat inmiddels alle touristen het gebied verlaten hadden en wij het rijk alleen hadden. De volgende dag hebben we nog een hele dag rond gelopen in het indrukwekkende Petra, wat prima was. Die nacht begon het keihard te regenen, waardoor heel Petra in een kolkende rivier veranderde. Toch lekker dat we geen kaarten hadden voor dag 3...
Na Petra zijn we naar de Dode Zee gereden voor een relaxte afsluiting van de korte vakantie. Op de ochtend van de tweede dag, na een zwempartij, had ik Marjolein als een soort mummie in een badhanddoek gewikkeld. Lekker warm. Wel lastig manouvreren, wat bleek toen ze van een trapje afstapte en kapseisde. Een flinke wond op haar kin was het gevolg. Een geluk bij het ongeluk was dat het Movenpick een volledig ingerichte kliniek had -er komen veel mensen naar de Dode Zee voor behandeling van huidziektes. Marjolein kon dus meteen professioneel worden behandeld, hoewel het bij terugkomst in Dubai wel nog even gelijmd is. We hebben nog twee lekkere dagen gehad aan de Dode Zee, waarin we het gebruikelijke modderbad en het dobberen in het zoute water natuurlijk niet hebben overgeslagen.
Hieronder de fotos. Het is in 2 delen, omdat het er niet in een keer oppaste.
woensdag 11 mei 2011
Moederdag bij Marjolein in de klas
Suzanne was op de morgen van moederdag in Marjolein's klas uitgenodigd. Daar werd zij en alle andere moeders getrakteerd op een mooie voorstelling (zakdoekjes bij de hand):
dinsdag 3 mei 2011
Marjolein's schrijfkunsten
Een paar dagen geleden waren we bij Marjolein in de klas. Ze liet al haar werkjes zien en de 'workcentres' waar ze allerlei verschillende activiteiten doen. Het meest bijzondere was om te zien hoe ze in een paar maanden ontzettend vooruit is gegaan met schrijven.
Ze liet een schrijfopdracht zien uit november vorig jaar...
en eentje van een paar dagen geleden.
Today I am having a playdate with Floortje and I will go to the park
Super toch?
zaterdag 9 april 2011
Marjolein 6 jaar
Marjolein is altijd jarig tijdens de 'spring break', dus meestal zijn we dan op vakantie. Na verjaardagen in Korea (3x), Mauritius en Oman, werd Marjolein 6 in Jordanie. We zijn op haar verjaardag terug naar Dubai gevlogen en hebben thuis haar verjaardag verder gevierd met pannenkoeken.
Zaterdag was het partijtje; met 6 meisjes naar de 'Build-a-Bear' workshop en daarna thuis een 'tea-party...
Abonneren op:
Posts (Atom)